Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι μια χρόνια λειτουργική διαταραχή του πεπτικού συστήματος, με κύρια συμπτώματα:
- Κοιλιακό πόνο,
- Τυμπανισμό,
- Δυσκοιλιότητα ή διάρροια,
- Ναυτία,
- Μεταβολές στη σύσταση των κοπράνων,
Για τη διατροφική διαχείριση του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου ακολουθούνται οι παρακάτω στρατηγικές αντιμετώπισης:
1η γραμμή αντιμετώπισης:
- Αποφυγή:
- Αλκοόλ,
- Πικάντικων τροφίμων,
- Καφεΐνης,
- Λιπαρών τροφίμων,
- Τροφίμων πλούσιων σε φυτικές ίνες,
- Γαλακτοκομικών,
- Μπαχαρικών.
2. Επαρκής κατανάλωση νερού.
3. Αύξηση σωματικής δραστηριότητας.
4. Κατανάλωση προβιοτικών.
2η γραμμή αντιμετώπισης:
Διατροφή χαμηλή σε FODMAPs
Τα FODMAPs είναι μικρές αλυσίδες υδατανθράκων, που απορροφώνται σε μικρό ποσοστό από το έντερο. Τα συστατικά αυτά συγκεντρώνονται στον εντερικό αυλό και προκαλούν αέρια, μετεωρισμό και πόνο στα άτομο με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Στα FODMAPs συγκαταλέγονται:
- Η φρουκτόζη (κάποια φρούτα: μήλο, αχλάδι, καρπούζι, ροδάκινο, κεράσι, μέλι),
- Η λακτόζη (γαλακτοκομικά),
- Οι φρουκτάνες (σιτάρι, κρεμμύδι, σκόρδο κ.α.),
- Οι πολυόλες,
- Οι γαλακτο- και φρουκτοολιγοσακχαρίτες.
Η δίαιτα FODMAP περιλαμβάνει 3 στάδια:
- Δίαιτα χαμηλή σε FODMAPs για 2-6 εβδομάδες.
- Σταδιακή επανεισαγωγή τροφίμων για μια περίοδο 6-8 εβδομάδων με εξατομικευμένο διατροφικό πλάνο.
- Εξατομίκευση διαιτολογίου με σκοπό την υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής.
Η τήρηση διατροφικού ημερολογίου, όπου καταγράφεται η κατανάλωση των τροφίμων, η συναισθηματική κατάσταση αλλά και πιθανόν συμπτώματα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου είναι πολύ χρήσιμη για την καλύτερη διαχείριση της πάθησης.